فرآیندهای درمان کربورسازی،
مرحله 1، تجزیه
*محیط کربن دار در حال تجزیه برای دستیابی به اتم های کربن فعال.
مرحله 2، چسبیدن
*اتم های کربن فعال به لایه آستنیت ریخته گری چسبیده اند که باعث افزایش کربن در لایه سطحی ریخته گری می شود.
مرحله 3، انتشار
* در کشش کربن بین لایه سطحی و سطح هسته، به دلیل افزایش کربن در لایه سطحی، تفاوت وجود خواهد داشت. پخش کارتن به دما و عناصر آلیاژی ریخته گری سرمایه گذاری بستگی دارد.
کاربرد درمان کربوریزه کردن
عملیات کربورسازی بیشتر برای ریخته گری فولاد کم کربن و فولاد کم کربن آلیاژی (با 0.25 درصد) استفاده می شود. برای دستیابی به بیشترین کارایی، ریخته گری های سرمایه گذاری باید پس از کربوریزه شدن، سخت شوند. پس از کربورسازی، سطح ریخته گری ترکیبی از مارتنزیت، آستنیت و کاربید کم است. هسته ریخته گری آستنیت کم کربن است. عمق کربورسازی معمولاً 0.8 تا 1.2 میلی متر است. گاهی اوقات، می تواند 2 میلی متر عمق داشته باشد. سختی سورس می تواند 30HRC تا 42HRC باشد. این امر خاصیت ضربه و مقاومت در برابر سایش ریخته گری را افزایش می دهد و در نتیجه طول عمر ریخته گری را افزایش می دهد.
اگر محصولات شما دارای چنین شرایط خدماتی هستند، لطفا با ما تماس بگیرید.
ویرایش شده توسط سانتوس وانگ از Ningbo Zhiye Mechanical Components Co.,Ltd.
https://www.zhiyecasting.com
santos@zy-casting.com
86-18958238181